Akt notarialny. Różnica między oryginałem a wypisem
Do sporządzenia aktów notarialny uprawniony jest jedynie notariusz oraz polski konsul pod warunkiem uzyskania od Ministra Sprawiedliwości pisemnego upoważnienia wydawanego na wniosek Ministra Spraw Zagranicznych. Akt notarialny powinien być sporządzony w języku polskim i musi zawierać: dzień, miesiąc i rok sporządzenia aktu, a w razie potrzeby lub na żądanie strony - godzinę i minutę rozpoczęcia i podpisania aktu; miejsce sporządzenia aktu; imię, nazwisko i siedzibę kancelarii notariusza, a jeżeli akt sporządziła osoba wyznaczona do zastępstwa notariusza lub upoważniona do dokonywania czynności notarialnych - nadto imię i nazwisko tej osoby; imiona, nazwiska, imiona rodziców i miejsce zamieszkania osób fizycznych, nazwę i siedzibę osób prawnych lub innych podmiotów biorących udział w akcie, imiona, nazwiska i miejsce zamieszkania osób działających w imieniu osób prawnych, ich przedstawicieli lub pełnomocników, a także innych osób obecnych przy sporządzaniu aktu; jeżeli obejmuje nabycie nieruchomości przez cudzoziemca lub objęcie lub nabycie przez niego udziałów, akcji lub ogółu praw i obowiązków w spółce handlowej z siedzibą na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej, w przypadku osoby fizycznej - informację o jej obywatelstwie, a w przypadku podmiotu z siedzibą na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej - określenie lub oświadczenie, czy podmiot ten jest cudzoziemcem w rozumieniu art. 1 ust. 2 pkt 4 ustawy z dnia 24 marca 1920 r. o nabywaniu nieruchomości przez cudzoziemców, wraz z uzasadnieniem; oświadczenia stron, z powołaniem się w razie potrzeby na okazane przy akcie dokumenty; stwierdzenie, na żądanie stron, faktów i istotnych okoliczności, które zaszły przy spisywaniu aktu; stwierdzenie, że akt został odczytany, przyjęty i podpisany; podpisy biorących udział w akcie oraz osób obecnych przy sporządzaniu aktu; podpis notariusza.
Czym jest oryginał, a czym wypis aktu notarialnego
Oryginał aktu notarialnego jest tylko jeden. To na nim, po odczytaniu aktu uczestnicy czynności notarialnej oraz notariusz składają swoje podpisy. Oryginał zostaje w Kancelarii Notarialnej notariusza. W archiwum Kancelarii pozostaje on przez 10 lat, po upływie tego okresu zostaje przekazany do właściwego Wydziału Ksiąg Wieczystych Sądu Rejonowego.
Wypisy aktu notarialnego wydaje się stronom aktu lub osobom, dla których zastrzeżono w akcie prawo otrzymania wypisu, a także ich następcom prawnym. Za zgodą stron lub na podstawie prawomocnego postanowienia sądu okręgowego, w którego okręgu znajduje się kancelaria notariusza, wypis aktu notarialnego może być wydany także innym osobom. Sąd orzeka w tym przedmiocie w trybie postępowania nieprocesowego, po wysłuchaniu stron aktu notarialnego, jeżeli stawią się na wezwanie. Postanowienie sądu okręgowego nie podlega zaskarżeniu.
W nagłówku wypisu aktu zaznacza się, że wydany dokument jest wypisem. Wypis powinien być dosłownym powtórzeniem oryginału. Na końcu wypisu zaznacza się, komu i kiedy wypis wydano. Wypis podpisuje notariusz i opatruje pieczęcią. Wypis mający więcej niż jeden arkusz powinien być ponumerowany, połączony, parafowany i spojony pieczęcią.
Czemu numery na pierwszej i ostatniej stronie wypisu są różne?
Numer na pierwszej stronie w lewym górnym rogu wypisu wskazuje pod jakim numerem został zarejestrowany oryginał aktu notarialnego w Repertorium A. Nazywa się go numerem aktu. Natomiast cyfry w klauzuli umieszonej na ostatniej stronie, wskazują pod jakim numerem został zarejestrowany wypis aktu notarialnego. Takie zapisy są konieczne, ponieważ sporządzenie wypisu aktu notarialnego jest odrębną czynnością notarialną, którą również należy zarejestrować. Zatem każdy wypis aktu notarialnego ma swój indywidualny numer.
